writings

ಹೆಣ್ಣು - ನಾನು ! ನಾ ಹೆಣ್ಣು ! ಕಲಿತವಳು ! ನನ್ನದೇ ಆದ ಸ್ಪಷ್ಟ ಅವಕಾಶ - ಸ್ಥಾನ ಮಾನ ಇರುವವಳು - ಸ್ಥಾನಮಾನಕ್ಕೆ ಅರ್ಹಳಾದವಳು ! ಇರುವವಳು , ಅರ್ಹಳಾದವಳು - ಅಷ್ಟೆ ! ಸ್ಥಾನಮಾನ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆಯೇ ? ಅರ್ಹತೆಗೆ ತಕ್ಕ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆಯೇ ಎಂದರೆ .... ಏನು ಹೇಳಲಿ ? ನಾನು ಸತ್ತು ಎಷ್ಟೋ ಆಯಿತು ! ಆಗಾಗ ಸಾಯುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ .... ತೇಜೋವಧೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ....! ಯಾರು ? ಯಾರು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ? ಪುರುಷವರ್ಗ ! ಯಾಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ? ಇದೊಂದು ಸಮಸ್ಯೆ ನನಗೆ ! ಆ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಉತ್ತರವೆಂಬಂತೆ ಆತ ನನಗೆ ಪರಿಚಯವಾದ ! * “ ಹೆಣ್ಣು ಯಾವ ಗಂಡಿಗೂ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ ! ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಸಮಾನರು !” ಎಂದೆ . “ ಹೇಗೆ ?” ಎಂದ . “ ಹೇಗೆ ಅಂದರೆ ? ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲೂ ... ನೀನೂ ಮಾಮೂಲಿ ಗಂಡಸರಂತೇನ ?” ಎಂದೆ . “ ಅದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ! ಆದರೆ ಹೆಣ್ಣು ಹೇಗೆ ಗಂಡಿಗೆ ಸಮ ? ಅಥವಾ ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ತಿರುವು ಮುರುವಾಗಿ ಕೇಳೋಣ ! ಗಂಡು ಹೇಗೆ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಸಮಾನ ?” ಎಂದ . ನನಗರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ .... ಸಂಶಯದಿಂದ ನೋಡಿದೆ . ನಕ್ಕ , “ ಇದೊಂದು ಟ್ರೆಂಡ್ !” ಎಂದ . “ ಏನು ?” “ ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣಿನ ನಡುವಿನ ಹೋಲಿಕೆ !” “ ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡೋದರಲ್ಲೇನು ತಪ್ಪು ? ಹೆಣ್ಣೂ ಕೂಡ ಯಾವ ಗಂಡಿಗೂ ಕಡಿಮೆಯಲ್ಲ !” ಎಂದೆ . ಅವನು ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನೇ ನೋಡಿದ . ಅವನ ಕಣ್ಣಿನ ಭಾವನೆ ನನಗರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ . “ ಅಂದರೆ ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣ...

ಅಜ್ಜಿ ಹೆದರಿಕೆ ಅನ್ನುವುದು ಈಗ ನನ್ನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿಲ್ಲ - ಮುಂದೆಯೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ! ಯಾಕೆಂದೋ .... ಇತ್ತು ! ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷದ ಹುಡುಗನಾಗುವವರೆಗೆ - ಅತಿ ಎಂದರೆ ಅತಿ ಹೆದರಿಕೆ . ಸಂಜೆ ಏಳು ಗಂಟೆಯಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ . ಕತ್ತಲೆಂದರೆ ಅಷ್ಟು ಹೆದರಿಕೆ ... ನಮಗಿಂತ ಹಿರಿಯ ಹುಡುಗರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಕಥೆಗಳು - ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ದೆವ್ವ ಭೂತದ ಕಥೆಗಳನ್ನು ನಿಜವೆಂದು ನಂಬಿ - ನೆರಳು ಕಂಡರೂ ಓಡುವಷ್ಟು ಹೆದರಿಕೆ . ಒಂದು ದಿನ ಹಾಗೆಯೇ ಆಯಿತು ... ಐದನೇ ತರಗತಿಯೇನೋ ... ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡುವಾಗ " ಅರ್ಜೆಂಟ್ " ಆದರೆ ಮಂಚದಲ್ಲಿಯೇ " ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ " ದಿನಗಳನ್ನು ದಾಟಿ - ಎಚ್ಚರವಾಗತೊಡಗಿದ್ದ ವಯಸ್ಸು ! ಅಂದೂ ಕೂಡ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು ... ಅಮ್ಮ ಟೀಚರ್ ... ಯಾವುದೋ ಟ್ರೈನಿಂಗಿಗೆ ಹೋದ ನೆನಪು - ಅಥವಾ ಎಲೆಕ್ಷನ್ ಡ್ಯೂಟಿಯಿರಬೇಕು .... ಅಪ್ಪ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರು ... ನಾನು , ಅಜ್ಜಿ - ಅಮ್ಮನ ಅಮ್ಮ - ಅಕ್ಕಂದಿರಿಬ್ಬರು . ಅಜ್ಜಿ ಮತ್ತು ಅಕ್ಕಂದಿರು ಒಳ್ಳೆಯ ನಿದ್ರೆ - ಡಿಸ್ಟರ್ಬ್ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ . ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದವನಂತೆ ಮಂಚದಲ್ಲಿಯೇ !- ಮಾಡಿಬಿಡಲೆ ಅನ್ನಿಸಿದರೂ - ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ತಂದುಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಹೊರಬಂದೆ . ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಾದರೂ ಮುಗಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಭಾವ ! ತಟ್ಟನೆ ಹಿಂದೆ ...

ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆ ಐದಾರು ವರ್ಷ ಮುಂಚೆ - ಒಂದು ವರ್ಷದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾಗಿ ಬಂದಿತ್ತು ! ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬನ ಸಹಾಯದಿಂದ - ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಮನೆ .... ಹೆಂಚಿನ ಮನೆ ... ಹುಡುಕಾಟ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದೇ ಆ ಮನೆಯಿಂದ - ಅಂದರೆ - ಅದೊಂದೇ ಮನೆ ನೋಡಿದ್ದು - ಇಷ್ಟವಾಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಇರುವುದೆನ್ನುವ ತೀರುಮಾನ ! ಬೆಳಗ್ಗೆ 4-30 ಕ್ಕೆ ಎದ್ದು ವ್ಯಾಯಾಮ - ಬೆಳಗ್ಗಿನ ನಿತ್ಯಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿ - ಬೆಳಗ್ಗೆ 6-00 ರಿಂದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ 2-00 ರವರೆಗೆ ಕೆಲಸ ! ಪುನಹ ಸಂಜೆ 4-00 ರಿಂದ 8-30 ರವರೆಗೆ ಬೇರೆ ಕಡೆ ...! ಊಟ ತಿಂಡಿಯೆಲ್ಲಾ ಹೊರಗೆ .... ಉಳಿಕೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಓದು - ಬರಹ !! ಒಂದುದಿನ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ - ಬಿಸಿಲ ಧಗೆಯಲ್ಲಿ ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಒಂದು ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರ ನಡೆದು , ಮಧ್ಯೆ ಊಟವನ್ನು ಮುಗಿಸಿ - ಮನಗೆ ಬಂದೆ . ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಒಳನುಗ್ಗಿದಾಗ - ತಟ್ಟನೆ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾದಂತೆ ! ಸುಡು ಬಿಸಿಲಿನ ಬೆಳಕಿನಿಂದ - ಮನೆಯ ಕತ್ತಲೆಗೆ ಕಣ್ಣು ಹೊಂದಿಕೊಂಡಾಗ , ಬೆಡ್‌ರೂಮಿನಲ್ಲಿ - ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಯಾರೋ ಇಬ್ಬರು ಕುಳಿತಿರುವಂತೆ ಭ್ರಮೆ !! ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಕಾದ ರಸ್ತೆ ದೂರದಿಂದ ಕಾಣುವಾಗ ನೀರಿನ ಆವಿಯಂತೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ - ನಿಜವಾದ ನೀರೇನೋ ಅನ್ನುವ ಭ್ರಮೆ ಹುಟ್ಟಿಸುವಂತೆ - ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸಿತು - ಬೆಡ್ಡಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿರುವ ರೂಪ - ನೀರಿನ ರೂಪದ ವೃದ್ಧ ದಂಪತಿಗಳು !! ಒಂದುಕ್ಷಣ ಗೊಂದಲವಾಯಿತು ... ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮನೆಯ ಬೆಳಕಿಗೆ ಕಣ್ಣ...

ಆತ್ಮ ಹತ್ಯೆ ! “ ನಿನ್ನ ಸಮಸ್ಯೆಯೇನು ?” “ ನೀನೇ !” “ ಏನು ಮಾಡಲಿ ?” “ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗು !” “ ಸರಿ !” * ಎಷ್ಟು ಸುಲಭದಲ್ಲಿ ಹೋದ ! ಪ್ರೇಮಿಸಿದ್ದು ನಿಜವಾಗಿದ್ದರೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದನೇ ? ಇನ್ನು ನಾನೇಕೆ ಬದುಕಿರಲಿ ? ಮರುಭೂಮಿಯಂತೆ ಮನಸ್ಸು ! ನಾನೇಕೆ ಸಾಯಬೇಕು ? ಮರಳಿ ಬಾರದವನಿಗಾಗಿ ಕಾಯಲೇ ? ಹೋದರೆ ಹೋಗಲಿ ! ನನ್ನ ಬದುಕು ನನ್ನದು !! ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಯಾಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ?? * “ ನೋಡೂ ....” ಎಂದ - ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ನಟ್ಟು ! “ ಏನೋ ?” ಎಂದೆ . “ ನೀನಿಲ್ಲದ ಬದುಕು ಬರಡು !” “ ಓಹೋ ...” “ ಹಾ .... ಕೈಬಿಡದಿರು ! ಪ್ರೇಮಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ !” “ ಪ್ರೇಮದ ಬಲದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿಕೊ ಹೊರತು - ಕೈಬಿಡದಿರು ಅನ್ನುವ ವಿಲಾಪವೇಕೆ ? ಬೇಡಿಕೆಯೇಕೆ ?” “ ನಾನು ನಂಬಿಕೆಗೆ ಅರ್ಹನಲ್ಲ !” “ ಓ .... ನಾನು ಸಂಶಯಿಸುತ್ತೇನೆ - ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದೀಯ ?” “ ಅವಕಾಶ ಹೆಚ್ಚಿದೆ !” * ಭೂಮಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟಿತು ಅಂದರೆ ನಂಬುತ್ತೇನೆ ! ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಹೆಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧವಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ನಂಬಲಾರೆ ! ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದ ! * ಮೊದಲಬಾರಿ - ರೈಲ್ವೇ ಸ್ಟೇಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ದೆ . ಉದ್ದ ಕೂದಲು ... ಎದೆವರೆಗೆ ಬೆಳೆದ ಗಡ್ಡ ... ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹುಚ್ಚ ಅನ್ನಿಸಬೇಕು - ಅನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ ! ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲೇನೋ ಹೊಳಪು ! ವಿದ್ವತ್ತೇ ? ವಿಶಾದವೇ ? ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ ... ನೋಡು...