ಪರಪಂಚ- ಕಥೆ

ಪರಪಂಚ

೧

ಬುಲ್ಲೆಟ್ ಗಾಡಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ, ಮುಂದೆ ಮಗಳು.. ಸಂತೋಷದಿಂದ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದು ಕಂಡಾಗ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿತು.. ಕಾರಣ, ನಾನು ಅನಾಥ.. ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದವನು..

ವಾರಕ್ಕೆ ಮೂರುದಿನವಾದರೂ ನಾನವರನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.. ಅವರನ್ನು ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಏನೋ ಖುಷಿ.. ಎಂತಾ ಸಂತುಷ್ಟ ಕುಟುಂಬ... ಕುಟುಂಬ ಎಂದರೆ ಹೀಗಿರಬೇಕು..

ನಾನೊಬ್ಬ ಸೇಲ್ಸ್ ಮನ್.. ಬಟ್ಟೆ ಅಂಗಡಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕೆಲಸಕ್ಕಿದ್ದೇನೆ.. ಹಲವು ಜನರನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೇನೆ.. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೇ ಬರುವವರು, ಗೆಳೆಯ ಗೆಳೆತಿಯರೊಂದಿಗೆ ಬರುವವರು, ಕುಟುಂಬದೊಂದಿಗೆ ಬರುವವರು.. ಆದರೂ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವ ಆ ಕುಟುಂಬ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮಾಯಲಾರದು..

ಒಂದು ದಿನ.. ಬುಲ್ಲೆಟ್ ಗಾಡಿಯ ಶಬ್ದಕೇಳಿ ಇಣುಕಿ ನೋಡಿದೆ – ಬುಲ್ಲೆಟ್ ಎಂದರೆ ನನಗೆ ನೆನಪಾಗುವುದೇ ಆ ಕುಟುಂಬ! ನನ್ನ ಊಹೆ ತಪ್ಪಾಗಲಿಲ್ಲ... ಅದೇ ಗಾಡಿ... ಆದರೆ ಕುಟುಂಬವಿಲ್ಲ.. ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮಾತ್ರ!

ಆತನನ್ನು ನಾನೇ ರಿಸೀವ್ ಮಾಡಿದೆ, ಅವರಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ತಿಳಿಯದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮರೆತು,

“ಹೌ ಆರ್ ಯ್ ಸರ್?” ಎಂದೆ

ಆತ ನನ್ನನ್ನು ಸಂಶಯದಿಂದ ನೋಡಿದ.

“ಐಯಾಮ್ ಫೈನ್...” ಎಂದ

“ಹೇಳಿ ಸರ್... ಏನು ತೋರಿಸಲಿ? ಮೆನ್ಸ್? ವುಮೆನ್ಸ್? ಚಿಲ್ಡ್ರನ್ಸ್? ರೆಡಿಮೇಡ್ ಅಥವಾ...”

“ಲೇಡೀಸ್ ಚೂಡೀದಾರ್...”

“ಬನ್ನಿ ಸರ್” ಎಂದು ಲೇಡೀಸ್ ಸೆಕ್ಷನ್ನಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ.

ಅವರು ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಿದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು.. ಅವರ ಹೆಂಡತಿಗಂತೂ ಅಲ್ಲ.. ಮಗಳು ಪಾಪು!

ಯಾರಿಗಾದರೂ ಗಿಫ್ಟ್ ಕೊಡಲು ಇರಬಹುದು..

ಆತ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಪ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿಸಿ ಹೊರಟು ಹೋದ.

ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನದ ನಂತರ ಆತನ ಹೆಂಡತಿ ನಮ್ಮ ಅಂಗಡಿಗೆ ಬಂದರು... ನಾನೇ ರಿಸೀವ್ ಮಾಡಿದೆ.

“ನಮಸ್ತೇ ಮೇಡಮ್... ಹೇಳಿ, ಏನು ತೋರಿಸಲಿ? ಮೆನ್ಸ್? ವುಮೆನ್ಸ್? ಚಿಲ್ಡ್ರನ್ಸ್? ರೆಡಿಮೇಡ್ ಅಥವಾ??”

“ಮೆನ್ಸ್ ರೆಡಿಮೇಡ್” ಎಂದರು.

“ಬನ್ನಿ ಮೇಡಂ” ಎಂದು ಮೆನ್ಸ್ ಸೆಕ್ಷನ್ನಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ.

ಅವರು ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಿದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು.. ಅವರ ಗಂಡನಿಗಂತೂ ಅಲ್ಲ.. ಮಗಳು ಪಾಪು!

ಯಾರಿಗಾದರೂ ಗಿಫ್ಟ್ ಕೊಡಲು ಇರಬಹುದು..

ಆಕೆ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಪ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿಸಿ ಹೊರಟು ಹೋದರು

೨

ನಂತರದ ಎರಡುಮೂರು ವಾರ ಅವರು ನನಗೆ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ... ಎಲ್ಲಿಗಾದರೂ ಟೂರ್ ಹೋಗಿರಬಹುದು ಅಂದುಕೊಂಡೆ... ವಾರಕ್ಕೆ ಮೂರುದಿನವಾದರೂ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅವರು ಕಾಣಿಸದೇ ಹೋದಾಗ ಮನಸ್ಸಿಗೇನೋ ಮ್ಲಾನತೆ...

ಮೂರುವಾರದ ನಂತರ ಒಂದು ದಿನ... ನನಗಂದು ರಜೆ.. ಎಂದಿನಂತೆ ಅವರು ನಗುನಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದು ಕಂಡು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ.. ಇಷ್ಟು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆನ್ನುವ ಸಂಶಯ!!

ಒಂದು ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಗಾಡಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು,, ಅದೊಂದು ಹೋಂ ಸ್ಟೇ... ಮೂವರೂ ಒಳಕ್ಕೆ ಹೋದರು.. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಮಗು ಕೆಲವು ಆಟದ ಸಾಮಾನುಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೊರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಆಡತೊಡಗಿತು.. ನಾನು ಕಾಯುತ್ತಾ ನಿಂತೆ... ಸುಮಾರು ಎರಡು ಗಂಟೆ ಸಮಯ ಕಳೆದಿರಬಹುದು.. ಒಳಗಿನಿಂದ ಕರೆ ಬಂದು ಮಗು ಎದ್ದು ಹೋಯಿತು

ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮೂವರೂ ನಗುನಗುತ್ತಾ ಹೊರಬಂದರು.. ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ.

ಸಿಟಿ ಬಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ತಲುಪಿದಾಗ ಆ ಹೆಂಗಸು ಗಾಡಿಯಿಂದ ಇಳಿದು ಆಚೆ ಈಚೆ ನೋಡಿ ಬಸ್ಟ್ಯಾಂಡಿನೊಳಕ್ಕೆ ಹೋದಳು, ಆತ ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂದುವರೆಸಿದ, ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ!

ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಹೋದಮೇಲೆ ಮನೆಯೊಂದರ ಮುಂದೆ ಗಾಡಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ- ಬಡವರ ಮನೆ- ಬಾಗಿಲಿಗೆ ತಟ್ಟಿದಾಗ ಹರಕು ಮುರಕು ಸೀರೆಯುಟ್ಟ ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬರು ಹೊರಬಂದರು.. ಅವರ ಕೈಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದುಡ್ಡುಕೊಟ್ಟು ಮಗಳನ್ನು ಆಕೆಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿ- ಏನೋ ಹೇಳಿದ.. ಆಕೆ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದಳು.. ಜೇಬಿನಿಂದ ಚಾಕೋಲೇಟ್ ಒಂದನ್ನು ತೆಗೆದು ಮಗುವಿನಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಕೆನ್ನೆಯನ್ನು ತಟ್ಟಿ ಆತ ಹೊರಟು ಹೋದ..

ಹಿಂಬಾಲಿಸಬೇಕೆನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ... ಮರಳಿದೆ.. ನಂತರ ಒಮ್ಮೆಯೂ ನಾನವರನ್ನು ಗಮನಿಸಿದವನೇ ಅಲ್ಲ!!!