ಬಲಿ- ಕಥೆ

೧

ಆ ಮಗು ನನ್ನ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯಿತು....

ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಲು ಬಸ್ಸಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ನಿಂತಿದೆ ಮಗು-ಹೆಣ್ಣುಮಗು. ತನಗಿಂತ ಭಾರವಾದ ಚೀಲವೊಂದನ್ನು ಹೆಗಲಮೇಲೆ ಹೊತ್ತಿದೆ.

ಅದರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ದಯನೀಯತೆಯಿದೆ, ಏಕಾಂಗಿತನವಿದೆ, ಕೀಳರಿಮೆಯಿದೆ, ಯಾರೊಂದಿಗಾದರೂ ಬೆರೆಯಬೇಕು ಆದರೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಚಿಂತೆಯಿದೆ....

ಮಕ್ಕಳ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕರತಲಾಮಲಕ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಅಹಂಕಾರಿ ನಾನು! ಆ ಮಗು ನನ್ನ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆದದ್ದರಲ್ಲಿ ಯಾವ ಆಶ್ಚರ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ!

ಆ ಮಗುವನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಟೆಲಿಫೋನ್ ಬೂತ್ ಕಡೆಗೆ ನಡೆದೆ. ಜೇಬಿನಲ್ಲಿರುವ ಮೊಬೈಲ್ ಬಗ್ಗೆ ಮರೆತೆ. ಮರೆತೆ ಎನ್ನುವುದಕಿಂತ- ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಫೋನ್ ಬಳಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಬೇರೆ ಫೋನ್ ಬಳಸುವುದೇ ಒಳ್ಳೆಯದು!

೨

ಬಸ್ಸು ಜನರಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ಸೀಟುಸಿಗದೆ ನಿಂತಿರುವ ಆ ಮಗುವನ್ನು ಎಳೆದು ಮಡಿಲಿನಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ಸಹಜ ಆಸಕ್ತಿ, ಜೊತೆಗೆ- ಆ ಮಗುವಿಗೆ ಒಬ್ಬರ ಸಾಮಿಪ್ಯದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಕೇಳಿದೆ,

"ಏನು ನಿನ್ನ ಹೆಸರು?"

ನನ್ನ ಊಹೆ ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲ! ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸೆಳೆಯುವುದು ನನ್ನ ಆಜನ್ಮ ಸಿದ್ದ ಹಕ್ಕು ಎನ್ನುವ ನನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾ ಮಗುವೆಂದಿತು,

"ಸಾನಿಯ!"

"ಸಾನಿಯಾ? ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ! ಯಾರು ಹಾಕಿದ್ದು ಈ ಹೆಸರು ನಿನಗೆ?"

"ಅಪ್ಪ!"

"ಓಹೋ... ನಿನ್ನ ಹಾಗೇನೇ ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೆಸರನ್ನೇ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ! ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನೀನೊಬ್ಬಳೇನ ಮಗಳು?"

"ಇಲ್ಲ... ನನಗೊಬ್ಬ ತಮ್ಮನಿದ್ದಾನೆ"

"ಅವನ ಹೆಸರೇನು?"

"ಸಾಗರ್"

"ನಿನಗೆ ಅಪ್ಪ ಇಷ್ಟಾನೋ... ಅಮ್ಮ ಇಷ್ಟಾನೋ?

"ಇಬ್ಬರೂ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ!"

"ಯಾಕೆ?"

"ಅವರಿಗೆ ತಮ್ಮನಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ... ನನ್ನಮೇಲೆ ಒಂದುಚೂರೂ ಇಲ್ಲ!"

ಯಾಕೋ ಮನಸ್ಸು ಚುರುಕ್ಕೆಂದಿತು. ನಂತರ ಮಾತು ಮುಂದುವರೆಯಲಿಲ್ಲ... ಮುಂದುವರೆಸಿದರೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಚಂಚಲಗೊಳ್ಳಬಹುದು. ಅದು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ....

೩

ನಗರ ಬಸ್ ನಿಳ್ದಾಣ

ಸಾನಿಯಾಳ ಹಿಂದೆಯೇ ನಾನು ಬಸ್ಸಿನಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿದೆ. ಅವಳೊಂದಿಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಾ...

"ಯಾವ ಸ್ಕೂಲು ನಿನ್ನದು?" ಕೇಳಿದೆ.

"ಅವಿಲಾ ಕಾನ್ವೆಂಟ್" ಎಂದಳು.

"ಅಷ್ಟುದೂರ ಒಬ್ಬಳೇ ಹೋಗುತ್ತೀಯ?”

"ಹೂಂ" ಎಂದು ತಲೆಯಾಡಿಸಿದಳು.

"ಇವತ್ತು ಒಂದು ದಿನ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಬಾ" ಎಂದು ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಿಳ್ದಾಣದಿಂದ ಹೊರಬಂದೆ.

ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದರಿಂದ ಶ್ರೀಧರ ಕಾರಿನೊಂದಿಗೆ ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದ

ಹಿಂದಿನ ಡೋರ್ ತೆಗೆದು ಇಬ್ಬರೂ ಹತ್ತಿದೆವು.

"ಅಂಕಲ್ ಇದು ನಿಮ್ಮದೇನ ಕಾರು?" ಕೇಳಿದಳು.

"ಹೌದು! ಯಾಕೆ? ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲವಾ?"

"ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು! ನಾನು ಇದೇ ಮೊದಲಬಾರಿ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವುದು! ತಮ್ಮ ಕೂತಿದ್ದಾನೆ- ಅಪ್ಪನಜೊತೆ!"

"ನಾಳೆಯಿಂದ ಪ್ರತಿದಿನ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುತ್ತೇನೆ... ಸರೀನಾ?"

ಸರಿ ಎನ್ನುವಂತೆ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದಳು

ಕಾರು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಿತು.

ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಹೊರಕ್ಕೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು ಸಾನಿಯ.

"ನಿನಗೆ ಯಾವ ಚಾಕ್ಳೇಟ್ ಇಷ್ಟ ಸಾನಿಯಾ?" ಕೇಳಿದೆ.

ತನ್ನ ಆಕರ್ಷಕ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ಅರಳಿಸುತ್ತಾ ಮುದ್ದಾಗಿ ಅವಳೆಂದಳು....

"ಕ್ಯಾಡ್ಬರೀಸ್!"

ಅವಳು ಹೇಳಿದ ರೀತಿಯಿಂದ ನಗು ಬಂತು! ನಾನೂ ಶ್ರೀಧರ ನಕ್ಕೆವು...

ದೂರದಲ್ಲಿ ಅಂಗಡಿಯೊಂದು ಕಾಣಿಸಿತು.

"ಆ ಅಂಗಡಿಯಮುಂದೆ ಕಾರು ನಿಲ್ಲಿಸು ಶ್ರೀಧರ" ಎಂದೆ.

ಕಾರು ನಿಂತಿತು. ನಾನು ಕಾರಿನಿಂದಿಳಿದೆ....

"ಕ್ಯಾಡ್ಬರೀಸ್ ತರುತ್ತೇನೆ ಇಲ್ಲೇ ಇರು" ಎಂದು ಅವಳ ಕೆನ್ನೆಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಸವರಿ ಡೋರ್ ಹಾಕಿದೆ.

ಅಂಗಡಿಯಕಡೆ ನಡೆಯುವಾಗ ನನ್ನಹಿಂದೆ ಕಾರು ಚಲಿಸಿತು!!

ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಸಿಗರೇಟೊಂದನ್ನು ಕೊಂಡು ಬೆಂಕಿ ಹೊತ್ತಿಸುತ್ತಾ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ....

ಮತ್ತೊಂದು ಬಲಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ.......!!!