writings

ಕಥೆಗಾರನ ಆತ್ಮ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ! “ ನನ್ನ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯ : ಕಥೆ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ !” ಎಂದು ಕಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿದರು . ಯೋಚನೆಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿತು ! ಏನು ಮಾಡಲಿ ? ಬೇರೆಯವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವೂ ನೊಡೋಣವೆಂದು ಕಾದೆ ! ಒಳ್ಳೆಯ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳೇ ಬಂದವು ! ಆದರೂ ..., “ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ನನ್ನ ತೆರೆದ ಮನದ ಧನ್ಯವಾದಳು ಸರ್ ... ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ದಿನಬೇಕೋ ಪಕ್ವವಾದ ಚಂದದ ಕಥೆ ಬರೆಯಲು .... ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲವೋ ಹೇಳಿದ್ದರೆ ಉಪಕಾರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು ...! ಕಥಾವಸ್ತುವೇ ? ಬರೆದ ಶೈಲಿಯೇ ?” ಎಂದು ರೀಕಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿದೆ . “ ಕಥಾ ಹಂದರ ಶಿಥಿಲ , ಪಾತ್ರ ಪೋಷಣೆ ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೆ , ಬರವಣಿಗೆಯ ಶೈಲಿ ಅನಾಕರ್ಷಕ ....! ಇವಿಷ್ಟೂ ನನ್ನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಅಷ್ಟೆ !” ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದರು . ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಶುರವಾಯಿತು ! ಕಥೆಯನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಓದಿನೋಡಿದೆ . ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ! ಹಾಗೆಂದು ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲವೆಂದಲ್ಲ - ಕಠಿಣ ! ನಿಜ .... ಕಥೆಯಿಂದ ಕಥೆಗೆ ನನ್ನ ಶೈಲಿ ಕಠಿಣವಾಗುತ್ತಿದೆ ! ಹಾಗೆಂದು ಅದನ್ನು ಬದಲಿಸಲು ನಾನೂ ತಯಾರಿಲ್ಲ ! ಇದನ್ನು ಹೇಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ ....? ಅವರು ಕಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿರುವುದು ನಾನು ಬರೆದ ಅರವತ್ತೇಳನೇ ಕಥೆಗೆ ! ಬರೆದ ಕಥೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ ! ಅರವತ್ತೇಳು ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದೇ ನನ್ನ ಕೆಟ್ಟ ಕಥೆಯಾಗಿರಲೂ ಬಹುದು ... ನಿಜ ..., ಅರಗಿಸಿಕೊ...

ಅನೂಹ್ಯ ! ೧ “ ಅನೂಹ್ಯವಾಗಿರಬೇಕು !” “ ಏನು ? ಕಥೆಯೋ ? ಜೀವನವೋ ?” “ ಜೀವನ ಬಿಡು - ಯಾವಾಗಲೂ ಅನೂಹ್ಯವೇ ...! ಕಥೆ - ಕಥೆಯ ಕ್ಲೈಮಾಕ್ಸ್ !” “ ನನ್ನ ಯಾವ ಕಥೆಯಲ್ಲಿನ ಕ್ಲೈಮಾಕ್ಸ್ ನೀನು ಊಹಿಸಿದ್ದೆ ?” “ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಭಾಷಣೆ - ತತ್ತ್ವ ! ಬೋರು !” “ ಈಗೇನು ಮಾಡಲಿ ?” “ ವ್ಯತ್ಯಸ್ತವಾದ ಕಥೆಯೊಂದನ್ನು ಬರಿ !” “ ಹಾಗಿದ್ದರೆ ನಾನು ಬರೆದ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಸ್ತತೆ ಇರಲಿಲ್ಲವೇ ?” “ ಅದು ಬಿಡು ! ಅಸ್ತಿರವಾದ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಬರಿ ...! ಅವತ್ತು ಹೇಳಿದಂತೆ .... ಭಾವಗಳಿಗೆ ಒತ್ತು ಕೊಡದೆ - ಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಒತ್ತು ಕೊಟ್ಟು ಬರಿ - ಓದುಗರು ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ ! ಜೊತೆಗೆ - ಪುಸ್ತಕ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಉದ್ದೇಶ - ಸಿನೆಮಾ ಕೂಡ ! “ ಅಂದರೆ ?” “ ನಿನ್ನ ಸೈಕಾಲಜಿಯನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟು ನೇರವಾಗಿ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಹೇಳು !” “ ಸರಿ .... ನಾಳೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಹನ್ನೊಂದು ಗಂಟೆಗೆ ಸಿಗೋಣ - ವಿತ್ ಕಥೆ !” ೨ ಅವನಿಗೇನು ? ಹೇಳೋದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ ! ಸೈಕಾಲಜಿ ಇಲ್ಲದ ಕಥೆಯಂತೆ ! ಅದರಲ್ಲೂ ಅನೂಹ್ಯವಾದ ಕ್ಲೈಮಾಕ್ಸ್ ಬೇಕಂತೆ ! ಬರೆಯುವವನು ನಾನು - ಹೇಳೋದೆಷ್ಟು ಸುಲಭ ! ಅವನಿಂದ ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟು ಮನೆಗೆ ಹೊರಟೆ ! ತಲೆತುಂಬಾ ಯೋಚನೆ ! ಏನು ಬರೆಯಲಿ ? ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದು - ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಬರಿ , ಭಾವ ಬೇಡ - ಎಂದು . “ ರೇಪ್ ನಡೆಯಿತು - ಎಂದು ಬರೆದರೆ ಘಟನೆ !” “ ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೊಂದು ಮಿಂಚ...

ಶಾಂತಿ ! “ ತಮ್ಮನ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಬೈದರು ಅಮ್ಮ !” ಎಂದ ರಾಂ . “ ತಮ್ಮ ಏನಂದ ?” “ ಹೆಂಡತಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಮುಂಚಿನ ಹಾಗೆ ಇಲ್ಲ !” ಎಂದ . “ ಅದು ಮಾಮೂಲಿ ಬಿಡು ! ಹೆಂಡತಿ ಬಂದಮೇಲೆ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಹೊಸ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸತೊಡಗುತ್ತಾರೆ ! ಅದುವರೆಗೆ ಇಲ್ಲದ ಕುಂದು ಕೊರತೆ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ ! ನಾನೂ ಉದಾಹರಣೆಯೇ !” ಎಂದೆ . “ ಇದೆಲ್ಲಾ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಯಾಕಪ್ಪಾ ಮದುವೆ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ !” ಎಂದ . “ ನಿಜಾ ರಾಂ ! ಹೆಂಡತಿ ಬಂದಮೇಲೆ ನಾವೊಂದು ಭ್ರಮಾ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಜಾರುತ್ತೇವೆ ! ಅದನ್ನೇ ಋಷಿ ಮುನಿಗಳು ಮಾಯೆ ಎಂದರೇನೋ ...! ಅದರೊಳಗಿರುವಷ್ಟು ದಿನವೂ ನಮಗೆ ಹಿಂಸೆಯೇ .... ಅದುವರೆಗಿನ ನಮ್ಮ ಸರಿಗಳು ಮದುವೆಯ ನಂತರ ತಪ್ಪು ತಪ್ಪಾಗಿ ಕಾಣತೊಡಗುತ್ತದೆ !” “ ಸುಮ್ಮನೆ ಹೆದರಿಸಬೇಡ !” ಎಂದ ರಾಂ . “ ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ನಾವು ಆ ಮಾಯೆಯಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತೇವೆ ಅನ್ನುವುದರ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ನೆಮ್ಮದಿ ಅಡಗಿದೆ !” ಎಂದೆ . “ ಅದಕ್ಕೇ ಹೆಂಡತಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದಾಗ ಇಷ್ಟು ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದೀಯ ?” “ ಹೂ ! ಇಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆ ಏನು ಗೊತ್ತಾ ? ನಮ್ಮ ಮಧ್ಯೆ ಇಬ್ಬರೂ ಕಾಂಪ್ರಮೈಸ್‌ಗೆ ರೆಡಿಯಿಲ್ಲ !” ಅವನು ನನ್ನ ಮುಖವನ್ನೇ ನೋಡಿದ . ಮುಂದುವರೆಸಿದೆ . “ ಅವಳಿಗೆ ಗಂಡ ಅವಳ ಗುಲಾಮನಾಗಿರಬೇಕು ! ಅಂದರೆ ಅವಳು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರಬೇಕೆಂದರೆ - ಅವಳು ಹೇಳಿದಂತೆ ಗಲ್ಫ್‌ಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ! ಹಣ ಮಾಡಬೇಕು ! ಚಿನ್ನ , ಕಾರು , ಬಂಗ್ಲೋ ತಗೋಬೇಕು ! ...

ಕಂಡುಕೊಂಡ - ಸತ್ಯ “ ಸತ್ಯದ ಅರಿವು ಆದಮೇಲೂ ಏನನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ಹೊರಟಿದ್ದೀಯ ಮನು ? ಹೀಗೆ ಇದ್ದೆ - ಹೀಗೆ ಆದೆ ಎಂದೋ ಅಥವಾ ...?” ಎಂದರು . “ ಸತ್ಯದ ಅರಿವು ಆಯಿತು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಕೂಡ ಮಾಯೆಯೇ ...!” ಎಂದೆ . “ ಮತ್ತೆ ...? ಎಲ್ಲರೂ ಬುದ್ಧನಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ! ನೂರುವರ್ಷ ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿ ಬದುಕಿ ಇಹಲೋಕ ತ್ಯಜಿಸಿದ ನನ್ನ ತಾತ ಬದುಕಿದ್ದಾಗ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು .... ಬದುಕಿನ ಜಂಜಾಟದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಮನುಷ್ಯ ಮನೆ , ಆಸ್ತಿ , ಮಡದಿ , ಮಕ್ಕಳು , ಮರ್ಯಾದೆ ಎಂದು ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಹೋರಾಡಿ , ಕೊನೆಗೆ ಇದ್ಯಾವುದೂ ನನ್ನದಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸಾವು ಸಮೀಪಿಸಿರುತ್ತದೆ ....! ಆದರೆ ಬುದ್ಧ ಯುವಕನಾಗಿದ್ದಾಗಲೇ ಆ ಅರಿವನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡ - ದೇವರಾದ - ಎಂದು !” ಎಂದರು . ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಮೌನವಾಗಿದ್ದೆ . ಅವರ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಬೇಕೆಂದರೆ - ಸಾವಿರ ಪುಟಗಳ ಗ್ರಂಥವೂ ಸಾಲದು . ಆದರೂ ಉತ್ತರಿಸಬೇಕಾದ್ದು ನನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವಾದ್ದರಿಂದ ...., “ ನಿಮಗೆ ಜನಕ ಮಹಾರಾಜ ಗೊತ್ತೆ ?” ಎಂದೆ . “ ಸೀತೆಯ ತಂದೆ ...!” “ ಹಾ .... ಜನಕ ಮಹಾರಾಜನನ್ನು ರಾಜರ್ಷಿ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ! ಹೇಗೆ ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ಸಾವಿರಾರು ಮಹರ್ಷಿಗಳಲ್ಲಿ ವಸಿಷ್ಠ ಮಹರ್ಷಿ ಶ್ರೇಷ್ಠರೋ .... ಹಾಗೆ ಸಾವಿರಾರು ರಾಜರ್ಷಿಗಳಲ್ಲಿ ಜನಕಮಹಾರಾಜ ಶ್ರೇಷ್ಠರು !” “ ಗೊಂದಲ ಹುಟ್ಟಿಸದೆ ನೇರವಾಗಿ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಳು ಮನು !” ಅವರನ್ನ...

ನೆರಳು * ದಿನವೂ ಬೆಳಗೆದ್ದು ಚಾಮುಂಡಿ ಬೆಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಹವ್ಯಾಸ .... ನಾಲಕ್ಕೂವರೆಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟು ಐದಕ್ಕೆ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತುವುದು ಶುರು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ... ಒಂದುದಿನ , ನಿರ್ಜನ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಗಾಡಿ ಓಡಿಸುವಾಗ ನನ್ನದೇ ಗಾಡಿಯ ಹಾರನ್ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿಸಿತು .... ಗೊಂದಲ ! ನನ್ನ ಕೈಬೆರಳೇ ನನ್ನರಿವಿಲ್ಲದೆ ಹಾರನ್ ಮಾಡಿತ್ತು !! ಯಾರೋ ಬಲವಂತವಾಗಿ ಮಾಡಿಸುವಂತೆ .... ಒಂದುಸಾರಿ ಆದಾಗ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ ... ಎರಡನೆಯಬಾರಿಯೂ ಹಾಗೇ ಆದಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಗೊಂದಲವಾಯಿತು ! ಮೂರನೆಯ ಬಾರಿ ಆಗುತ್ತದೇನೋ ಕಾದೆ - ಆಗಲಿಲ್ಲ ! ಆದರೆ ನನ್ನ ಹೆಗಲಮೇಲೆ ಕೈಯ್ಯಿಟ್ಟು ಹಿಂದೆ ಯಾರೋ ಕುಳಿತ ಫೀಲ್ ! ತಪ್ಪಲು ತಲುಪಿ ಗಾಡಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ , ಹಿಂದೆ ಕುಳಿತಿದ್ದವರು ಇಳಿದಂತೆ ಭ್ರಮೆ - ಇಳಿಯುವಾಗ ಹೆಗಲನ್ನು ಅದುಮಿದಂತೆ ! ಗಾಡಿಯಿಂದ ಇಳಿದು , ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಗಾಡಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ನಡೆಯತೊಡಗಿದಾಗ ನನ್ನ ಮುಂದೆ - ಇಪ್ಪತ್ತು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಂತೆ ಒಂದು ನೆರಳು .... ಎಷ್ಟು ವೇಗವಾಗಿ ನಡೆದರೂ ಕೊನೆಗೆ ಜಾಗಿಂಗ್‌ನಂತೆ ಓಡಿದರೂ ಅದರ ಹತ್ತಿರ ತಲುಪಲಾಗಲಿಲ್ಲ - ಅದೇ ಅಂತರ ! ಒಂದು ಕ್ಷಣ - ಇಂದು ಸ್ಟೆಪ್ ಹತ್ತಬೇಕಾ ?- ಅನ್ನಿಸಿತು ! ಆದರೂ ಏನೋ ಧೈರ್ಯ .... ಹತ್ತೋ ಎಂದಿತು ಮನಸ್ಸು .... ಇನ್ನೂ ಯಾರೆಂದರೆ ಯಾರೂ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ .... ಶುರುಮಾಡಿದೆ .... ಅದೇ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ನೆರಳು !! ನೂರು - ಇನ್ನೂರು - ಮುನ್ನೂ...

ಕರ್ಮ ! “ ಇನ್ನೂ ಸಾಕಾಗಲಿಲ್ಲವೇನೋ - ಕರ್ಮ !” " ಕರ್ಮ ಎಂದರೇನು ?" " ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಕೊಡು - ನಿನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೂ !" “ ಸಾಕಾಗುವಂತಹುದೇ ಅದು ?” “ ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟುದಿನ ....? ಪ್ರೇಮ ಪ್ರೇಮವೆಂದು ?” “ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಎಂದರೆ ?” “ ಹಾ ... ಇನ್ನೂ ಹರೆಯದ ಹುಡುಗರಂತೆ .... ಹೆಣ್ಣು - ಪ್ರೇಮ ಎಂದು ?” “ ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತೇ ?” “ ಏನು ?” “ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೂ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಕ್ಕೂ ನೇರವಾದ ಸಂಬಂಧವಿದೆ !” “ ನಿನ್ನ ತಲೆ !” “ ನಿಜಾನೇ .... ಪ್ರೇಮದ - ನಿನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದು ನಾನು ಕಂಡುಕೊಂಡ ' ನಿಜ ' ಅದು ! ಪ್ರೇಮಕ್ಕೂ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಕ್ಕೂ ನೇರವಾದ ಸಂಬಂಧವಿದೆ ! ಇನ್ನೂ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ .... ಪ್ರೇಮವಿಲ್ಲದೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮವಿಲ್ಲ - ಆಧ್ಯಾತ್ಮವಿಲ್ಲದ ಪ್ರೇಮವಿಲ್ಲ !” “ ಸರಿ ... ಹೇಳೀಗ , ಪ್ರೇಮ ಎಂದರೇನು ?” “ ಯಾರಿಗ್ಗೊತ್ತು !” “ ಕರ್ಮ !” “ ಅಲ್ಲವೇ ... ಒಂದೇಬಾರಿಗೆ ಪ್ರೇಮ ಎಂದರೇನೆಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಏನು ಹೇಳಲಿ ? ಸಾವೀರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ - ಕೋಟ್ಯಾನು ಕೋಟಿ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವಾಗಿದೆ - ಆಗುತ್ತಿದೆ ! ಆದರೂ ಮುಗಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ !” “ ಅದೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ! ನನಗೀಗ ಅರ್ಥಮಾಡಿಸಲೇ ಬೇಕು ನೀನು !” “ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗ ಕಣೇ .... ಹಿರಿಯೆ ನೀನು - ನನ್ನ ಪ್ರೇಮ !” “ ಆಹಾ ....! ಬೆಣ್ಣೆ ! ಹೀಗೆ ಹೇಳಿ ಹೇಳಿಯೇ ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟಿರಲಾರದಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದ...

ಸಮಸ್ಯೆ “ ಮಗು , ನಿನ್ನ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ಅಂದಮೇಲೆ ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು ಕೊರಗುತ್ತೀಯೋ ?” “ ನನ್ನದು ತಪ್ಪಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ ಅಷ್ಟೆ ಹೊರತು - ಅವಳ ಪ್ರಕಾರ ನಾನು ತಪ್ಪುಗಾರನಲ್ಲವೇ ?” “ ಅವಳಿಗೆ ಅವಳು ಸರಿ ! ನಿನಗೆ ನೀನು ... ಚಿಂತೆಯೇಕೆ ?” “ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ! ಅವಳದೇ ಸರಿ ಎಂದು ಸಮರ್ಥಿಸಲಾದರೂ ಕಾರಣವೇನೂ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ !” “ ಹಾ .... ನೀನು ಗುಲಾಮನಲ್ಲ ! ಅವಳು ಹೇಳಿದಂತೆ ನೀನು ಕೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ !” “ ಅದೇ .... ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದೇನೂ ಅವಳೂ ಕೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ - ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ! ಅವಳೂ ನನ್ನ ಗುಲಾಮಳಲ್ಲ ! ಮುಂದೆ ?” “ ಅಷ್ಟೆ ! ನೀನು ಹೇಳಿದ್ದು ಅವಳೋ ..., ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದು ನೀನೋ ಕೇಳಿ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ !” “ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದೆ !!” “ ಕೊರಗದಿರು ! ಅಷ್ಟು ಮಾಡಿದ್ದು ನಿನ್ನ ಒಳ್ಳೆಯತನ ! ಅದನ್ನೇ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥ ಸಾಧಿಸುವುದು ಅಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ !” “ ಇದನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಹಿಸಲಿ ? ಮಾಡಲಿ ? ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ! ನಾನೂ ಮನುಷ್ಯನೇ ....! ಸ್ವಾರ್ಥಿಯೇ !” “ ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಅವಳ ಕೋರಿಕೆಯೇನು ?” “ ಅದನ್ನು ಕೋರಿಕೆ ಅನ್ನಲಾಗದು ! ಆಜ್ಞೆ ಎಂದೂ ಹೇಳಲಾಗದು ! ವಿಚಿತ್ರ ರೀತಿಯ ಬೇಡಿಕೆ !” “ ಅದೇನಪ್ಪಾ ಅಂಥಾ ಬೇಡಿಕೆ ....?!” “ ಅವಳ ಹಳೆಯ ಪ್ರಿಯತಮನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕಂತೆ !” “ ಕೈ ಹಿಡಿಯಬೇಕಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೈ ಕೊಟ್ಟು - ಮದುವೆಯಾಗದೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊ...

ನಾನು ಬರೆದ ಕಥೆಯೊಂದರ ಬಗ್ಗೆ ವಿಮರ್ಶೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು! ಸಣ್ಣ ಕಥೆ! ಕಥೆಯ ಹೆಸರು- ಸಮಸ್ಯೆ! ಸಂಭಾಷಣೆಯ ಹೊರತು ಯಾವುದೇ ವಿವರಣೆಯಿಲ್ಲದ ಕಥೆ! ಇದು- “ಮಗು, ನಿನ್ನ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ಅಂದಮೇಲೆ ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು ಕೊರಗುತ್ತೀಯೋ?” “ನನ್ನದು ತಪ್ಪಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ ಅಷ್ಟೆ ಹೊರತು- ಅವಳ ಪ್ರಕಾರ ನಾನು ತಪ್ಪುಗಾರನಲ್ಲವೇ?” “ಅವಳಿಗೆ ಅವಳು ಸರಿ! ನಿನಗೆ ನೀನು... ಚಿಂತೆಯೇಕೆ?” “ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ! ಅವಳದೇ ಸರಿ ಎಂದು ಸಮರ್ಥಿಸಲಾದರೂ ಕಾರಣವೇನೂ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ!” “ಹಾ.... ನೀನು ಗುಲಾಮನಲ್ಲ! ಅವಳು ಹೇಳಿದಂತೆ ನೀನು ಕೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ!” “ಅದೇ.... ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದೇನೂ ಅವಳು ಕೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ- ಕೇಳಲಿಲ್ಲ!” “ಅಷ್ಟೆ! ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿ ನೀನು ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಸಾಭೀತುಪಡಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ!” “ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದೆ!!” “ಕೊರಗದಿರು! ಅಷ್ಟು ಮಾಡಿದ್ದು ನಿನ್ನ ಒಳ್ಳೆಯತನ! ಅದನ್ನೇ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥ ಸಾಧಿಸುವುದು ಅಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ!” “ಇದನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಹಿಸಲಿ? ಮಾಡಲಿ? ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ! ನಾನೂ ಮನುಷ್ಯನೇ....!” “ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಅವಳ ಕೋರಿಕೆಯೇನು?” “ಅದನ್ನು ಕೋರಿಕೆ ಅನ್ನಲಾಗದು! ಆಜ್ಞೆ ಎಂದೂ ಹೇಳಲಾಗದು! ವಿಚಿತ್ರ ರೀತಿಯ ಬೇಡಿಕೆ!” “ಅದೇನಪ್ಪಾ ಅಂಥಾ ಬೇಡಿಕೆ....?!” “ಅವಳ ಹಳೆಯ ಪ್ರಿಯತಮನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕಂತೆ!” “ಕೈ ಹಿಡಿಯಬೇಕಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೈ ಕೊಟ್ಟು- ಮದುವೆಯಾಗದೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡವನಲ್ಲವೇ?” “ಹೌದು! ಆ ಅಪಮಾನದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸ...