writings

ನನ್ನಯ್ಯ “ ಯೋ… ! ನನ್ನಯ್ಯ ! ಪ್ಲೀಸ್… , ಬೇಡ !” ಎಂದಳು . ಬೊಗಸೆಯೊಳಗಿನ ಮುಖ - ಮುತ್ತಿಗಾಗಿ ಕಾತರದಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಾ… , ಆತುರವನ್ನು ತಾಳಲಾರದೆ ನನ್ನ ತುಟಿಯೆಡೆಗೆ ತಾನೇ ಚಲಿಸಿತು ! ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಬಿಡಲಾರೆ - ಅನ್ನುವಂತೆ ಇಬ್ಬರ ತುಟಿಗಳೂ ಪರಸ್ಪರ ಬಂಧಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದವು ! ಅವಳ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಸರಿಸುತ್ತಾ - ದೇಹದಮೇಲೆ ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ತಡೆಯುವಂತೆ ಹಿಡಿದರೂ… , ಅವಳೇ ತನಗೆ ಬೇಕಾದ ಕಡೆಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು… ! ಬೆನ್ನು ಮೂಳೆ ಮುರಿಯುವಂತೆ ಅವಳನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು… , ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ತಿ - ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಅಂಗಾತನೆ ಮಲಗಿಸಿದೆ . ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನೊಂದೊಂದೇ ಕಳಚಿ… , ನೂಲೆಳೆಯೂ ಇಲ್ಲದ ಅವಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ… , “ ಬೇಡಿದ್ದರೆ ಬೇಡ - ಹೋಗು !” ಎಂದೆ . ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿಯದ ನಾನೇ ? ಮುಗುಳುನಕ್ಕು… , ನಿಧಾನವೆಂದರೆ ತೀರಾ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ… , ಕಾಲಗಲಿಸಿದಳು… ! ಯುದ್ಧಾಹ್ವಾನ ! ನಾನೇನೂ ಆತುರಗಾರನಲ್ಲ ! ಪಾದದಿಂದ ಶುರುವಾದ ಮೊದಲ ಮುತ್ತು… , ನೂರಾ ಒಂದಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದಾಗ ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯ ಕೆಳಗಿತ್ತು ! ಅಲ್ಲೊಂದು ಹುಡುಕಾಟ ! ಅವಳು… , ನನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಒದ್ದೆ ಮಾಡುವಷ್ಟು… , ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ತಯಾರಾಗಿದ್ದಳು ! ಮುಖದ ಒದ್ದೆಯನ್ನು ಅವಳ ಹೊಟ್ಟೆಯಮೇಲೆ ಒರೆಸಿ… , ಹೊಕ್ಕಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ನಾಲಗೆಯಿಂದ ತೀಡಿ… , ಯಾರಿಗೂ ಮೋಸವಾಗಬಾರದೆಂಬಂತೆ ಎರಡೂ ಸ್ಥನಾಗ್ರಗಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ತುಟಿಯಿಂದ ಬ...

ಭಟ್ಟಿ ! ಮನಸ್ಸೇ… , ಅದೋ ಕಾಲಗರ್ಭ ! ಹೋಗೋಣವೇ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ? ಈ ವಾಸ್ತವ - ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ಮುಕ್ತಿಗಾಗಿ… , ಹೋಗೋಣವೇ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಮಹಾ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದೊಳಕ್ಕೆ ? ಇತಿಹಾಸವೋ ಐತೀಹ್ಯವೋ… ., ಕೇಳದವರಾರು ವಿಕ್ರಮಾದಿತ್ಯನಬಗ್ಗೆ - ಬೇತಾಳದಬಗ್ಗೆ ? ಆದರೆ… , ಗೊತ್ತೇನು… ? ಅವರೊಂದಿಗೇ ಇದ್ದು - ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನು ಮೀರಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದೊಡೆಯ - ಐಂದ್ರಜಾಲಿಕ ಭಟ್ಟಿಯಬಗ್ಗೆ ? ನೋಡು - ಓಡು… . ಕಾನನಾಂಧಕಾರದೊಳಕ್ಕೆ… , ಮನಸ್ಸೇ… , ಹರಿದುಬಿಡು ! * ಸೂರ್ಯಕಿರಣವೂ ಭೂಮಿಯನ್ನು ತಾಕಲು ಹೆಣಗುವಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಕಾಡು ! ಹಾಗೆಂದು ಸೂರ್ಯನೇನೂ ನಡುನೆತ್ತಿಯಮೇಲಿಲ್ಲ ! ಇನ್ನೇನು ಪೂರ್ವದಂಚಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವ ಹಂತದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ! ಆ ಕತ್ತಲು ಬೆಳಕಿನ ಆಟದಲ್ಲಿ - ಪ್ರಕೃತಿಯ ಅದ್ಭುತ - ರೌದ್ರ - ರಮಣೀಯ ಸೌಂಧರ್ಯವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಾ… , ಕುರುಚಲು ಗಿಡಗಳನ್ನು ಲಾಘವವಾಗಿ ಸರಿಸುತ್ತಾ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ - ಭಟ್ಟಿ ! ಕತ್ತಲ ಕೀಟಗಳ ಗಿರ್‌ಗಿರ್‌ ನಾದದೊಂದಿಗೆ ನವಿಲುಗಳ ಕೂಗು , ನರಿ , ತೋಳ , ಆನೆಗಳ ಘೀಂಕಾರ , ಹುಲಿ ಸಿಂಹಗಳ ಘರ್ಜನೆ , ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಓಡಾಟದ ಸದ್ದು… ! ಹೆದರಲು ಅವನೇನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯನೇ… ? ಭಟ್ಟಿ - ಅವನು ! ಬಲಗೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಖಡ್ಗವನ್ನು ಹಿಡಿದು… , ಎಡಗೈಯಿಂದ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಸರಿಸಿ… , ಸರಸರನೆ ನಡೆದ - ಯಾರದೋ ಕರೆಗೆ ಓಗೊಟ್ಟು ! ಅದೋ… , ಅಲ್ಲಿ… , ದೂರ...

ಅಬ್ಧಿ ! ಮೊರೆತ ಸಮುದ್ರದ್ದೋ ಮನಸ್ಸಿನದ್ದೋ ! ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಕೇಳಿದೆ… , “ ಹೇಳು !” ಎಂದಿತು ಅಬ್ಧಿ ! ಮುಗುಳುನಗುವಿನ ಹೊರತು ನನಗೇನಿದೆ ಉತ್ತರ ? “ ಮುಷ್ಠಿ ಸಡಿಲಿಸು ! ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹರಡಲು ಬಿಡು - ನನ್ನಂತೆ !” ಎಂದಿತು . ಶಾಂತವಾಗಿ - ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಹರಡಿದೆ ಸಾಗರ ! ಉರುಳುರುಳಿ ಬಂದು ಕಾಲನ್ನು ತೋಯಿಸುತ್ತಿದೆ ಅಲೆಗಳು . ಸಮುದ್ರವೇ ನನ್ನಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಕಾಲು ಹಿಡಿಯುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ಅಹಂಕರಿಸಲೇ… ? ಸವರಿ ಸಾಂತ್ವಾನ ನೀಡುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ಅಧೀರನಾಗಲೇ ? ಅಬ್ಧಿ ! ಸಮುದ್ರ ! ಪುಲ್ಲಿಂಗವೆನ್ನಿಸಿದರೂ… , ನನಗೆ ತಾಯಿ ! ಮನಸ್ಸಿನ ಬಿಗಿತ ಸಡಿಲಗೊಂಡಿತು ! ಏನೋ ಆನಂದ ! “ ಸರಿ ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಕೇಳು… !” ಎಂದೆ . * “ ಪಾಪ ಅವನಿಗೆ ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆಯಂತೆ ?” “ ಪಾಪಾನ ? ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯವಾಗಿ ಕೊಂದಿದಾನೆ ಮಾರಾಯ !” “ ಯಾರು ಹೇಳಿದ್ದು ?” “ ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ !” “ ಆದರೆ ಅವರೇನೂ ಅವನನ್ನು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹುಡುಕಿ ಅರೆಸ್ಟ್ ಮಾಡಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ !?” “ ಮತ್ತೆ ?” “ ಹೆಣವನ್ನು ಕಂಡವ ಪೋಲೀಸರಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಕೊಡಲು ಹೋದ ! ಪಾಪ - ಅವನೇ ಅಪರಾಧಿಯಾದ !” “ ಅವನೇಕೆ ಹೆಣ ಇರುವಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದ ? ಅವನೇ ಕೊಂದು ಯಾಕೆ ನಾಟಕ ಮಾಡಿರಬಾರದು ? ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ ಅಂದಮೇಲೆ ಅವನೇ ಮಾಡಿರಬೇಕು !” “ ಏನೋಪ್ಪ !” ಇದು ಘಟನೆ ! * “ ಹೇಳು ಪುಟ್ಟ !” ಎಂದೆ . “ ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಿ ?” ಎಂದಳು . “ ಗೆಳೆಯನೊಂದಿಗೆ ಎಲ್...

ಅಪರಾಧಿ “ ಪಾಪ ಅವನಿಗೆ ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆಯಂತೆ ?” “ ಪಾಪಾನ ? ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನ ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯವಾಗಿ ಕೊಂದಿದಾನೆ ಮಾರಾಯ !” “ ಯಾರು ಹೇಳಿದ್ದು ?” “ ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ !” “ ಆದರೆ ಅವರೇನೂ ಅವನನ್ನು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹುಡುಕಿ ಅರೆಸ್ಟ್ ಮಾಡಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ !?” “ ಮತ್ತೆ ?” “ ಹೆಣವನ್ನು ಕಂಡವ ಪೋಲೀಸರಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಕೊಡಲು ಹೋದ ! ಪಾಪ - ಅವನೇ ಅಪರಾಧಿಯಾದ !” “ ಅವನೇಕೆ ಹೆಣ ಇರುವಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದ ? ಅವನೇ ಕೊಂದು ಯಾಕೆ ನಾಟಕ ಮಾಡಿರಬಾರದು ?” “ ಯಾಕೆಂದರೆ… , ಆ ಕೊಲೆ ಮಾಡಿದ್ದು ನಾನು !”

ತಾರತಮ್ಯ ರಹಸ್ಯ ! ಐತಿಹಾಸಿಕವಾದ ಒಂದು ಬಂಡೆಯನ್ನು ನೋಡಿದೆ . ಕಡಲತೀರದ ಭಾರ್ಗವನ ಮೂಕಜ್ಜಿ ನೆನಪಾದಳು ! ಮೂಕಜ್ಜಿಯೊಳಕ್ಕೆ ಪರಾಕಾಯ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದರೆ ಸಾಕು - ಇತಿಹಾಸ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ! ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದೆ ! * ಕಾಲಗರ್ಭ ! ಒಂದೊಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಇತಿಹಾಸವಾಗುವ - ಕಾಲ ! ಕಳೆದುಹೋದ ಕಾಲವೆಷ್ಟೋ… , ಬರಲಿರುವ ಕಾಲವೆಷ್ಟೋ ! ಕಾಲಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಮನುಷ್ಯನ ಜೀವಿತ ಕಾಲ - ಎಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕದು ! ಆದರೂ… , ಮನುಷ್ಯ ಅಂದರೆ ಇತಿಹಾಸ ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮನುಷ್ಯ ! ಮನುಷ್ಯನಿಲ್ಲದ ಇತಿಹಾಸ - ಇತಿಹಾಸವಲ್ಲ ! ಎಷ್ಟು ಸಾವಿರ ವರ್ಷ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಯಿತೋ - ಬಂಡೆ ! ಅಲ್ಲೊಂದು ಮನೆ ! ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಮಗಳು ! ಸುಖೀ ಕುಟುಂಬ ! ಚಾಪೆಯಮೇಲೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕುಳಿತು ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ . “ ಭವತಿ ಭಿಕ್ಷಾಂ ದೇಹಿ !” ಎಂಬ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿ ಹೊರಬಂದರು . ಅದ್ಭುತ ಕಾಂತಿಯ ಭಿಕ್ಷುಕ ! “ ಏನು ಕೊಡಲಿ ಭಿಕ್ಷುವೇ… ?” ಎಂದರು ಮನೆಯೊಡೆಯ . “ ನಿನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಅತ್ಯಮೂಲ್ಯವಾದುದನ್ನು ಕೊಡು !” ಎಂದ ಭಿಕ್ಷು . ಗೊಂದಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ಮನೆಯೊಡೆಯ . “ ಯಾವುದು ಅಮೂಲ್ಯವೆಂದು ಹೇಗೆ ಅಳೆಯಲಿ ಭಿಕ್ಷುವೇ ..! ಪ್ರಪಂಚದ ಅಣುಅಣುವೂ ನನಗೆ ಅತ್ಯಮೂಲ್ಯವೇ ..!” “ ನಿನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಡು !” ಎಂದ ಭಿಕ್ಷು ! “ ಮಗಳೇನು ವಸ್ತುವೇ… ? ಸುಖದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯಲ್ಲಿ - ಹೆತ್ತಿದ್ದೇನೆ ! ಹೆತ್ತ ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರ್ವಹ...